Yüzyıllardır topraklarımızda Türklerle gayrimüslim insanlar kardeşçe, yan yana birlikte kaynaşarak yaşadılar. Aydın’ın Germencik kasabası da öyle bir yer oldu tarih boyunca… Ancak Kurtuluş Savaşı yıllarında düşman işgali ile birlikte iki kadim dost halkın arasına nifak sokuldu. Âdeta kardeş kardeşe kırdırıldı. O dramatik günlerde düşman askerleri, Türklere karşı tehdit, baskı, eziyet, zulüm, yağmalama ve katliamda bulundular. 4-5 Eylül 1922 tarihlerinde, millî kuvvetler karşısında bozguna uğrayan ve İzmir’e doğru kaçan düşman askerleri ve yerli işbirlikçileri evlerde ve bahçe aralarında gizlenmiş olan yüze yakın Türk ahaliyi kasabadan toplayarak önlerine katıp götürmeye başladılar. Koç Kuyusu denilen yere geldiklerinde, bir kısmını damın duvar önüne dizerek, yaylım ateşiyle taradılar, kimini de süngüleyerek kan, revan içinde bıraktılar. Bir kısmını da incir damının içine doldurdular. Dam içindeki masum insanların üzerlerine ilk önce tüfeklerle ateş edip taradılar, sonra da üzerlerine acımasızca bomba attılar. Kanlar bahçe içine akmaya, yayılmaya başladı. 94 Türk insanının kanı, bahçeyi kırmızıya boyadı. Hem de kıpkırmızıya… İşte vahşetin yaşandığı bu yere Kanlı Bahçe denilmiştir ve günümüzde ibretlik bir ziyaret adresidir.